معماری پویا

امروزه بحث پایداری در عرصه معماری مورد توجه زیادی قرار گرفته، معماری سبز به عنوان بخش مهمی از توسعه پایدار مطرح است که هدف آن احترام به طبیعت، استفاده از منابع و مزایای آن به بهترین شکل و کاهش آلودگی و هزینه هاست. وقتی در خانه های ایرانی مربوط به معماری سده های پیش قرار میگیریم احساس آرامش  و راحتی میکنیم در حالی که ممکن است این حس را در خانه های مدرن امروزی نداشته باشیم. دلیل این اتفاق آن است که اصولی در این خانه ها رعایت شده که در عین پاسخگویی به نیاز های انسان، احترام به محیط را نیز مورد توجه قرار داده است. از اصول پایداری می توان به توجه به اقلیم، کاهش مصرف انرژی، توجه به مصالح بومی، طراحی بهینه برای استفاده از انرژی های تجدید پذیر مانند نور،باد و... اشاره کرد. در کنار بحث های مربوط به انرژی و محیط زیست توجه به فرهنگ و بوم منطقه نیز از اهمیت زیادی برخوردار است. این کار با استفاده از مصالح بومی و شناخت تاریخچه و فرهنگ منطقه امکان پذیر است. نوآوری در کنار انتقال فرهنگ است که معنای حقیقی معماری مدرن بومی (ایرانی) را میدهند. (البته این نظر من است)
"با دگرگونی از همشهری معماری شماره 20"