مسجدی واقعا اسلامی؟

چند روز پیش بحث هایی سر مسجد و مصلی در یانون دیزاین شد. در این بحث احادیثی بیان شد که به معماری مساجد مربوط می شد و کلا تصور مارو نسبت به مسجد عوض میکرد. من میگفتم پس ما کجاییم واقعا؟ چه اتفاقی افتاده که به این مسیر افتاده ایم؟ بعد از تحقیقاتی که در این چند روز کردم احتمال زیاد این احادیث صحیح است ، خود من هم زیاد از این بابت خوشحال نیستم چون از مناره و هنر ایرانی-اسلامی و تزئینات مسجد ها لذت میبرم اما...

 احادیث درباره معماری مسجد رو میتونید در اینجا بخونید
دنبال مسجدی بودم که بر اساس این احادیث ساخته شده باشد و بالاخره یافتم: مسجد کوی دانشگاه تهران که اخیرا هم ساخته شده. شاید کاملا رعایت نشده باشه اما حداقل حداکثر تلاش رو برای نزدیک شدن به این معیار ها کرده. (متاسفانه بخاطر همکاری نکردن حراست دانشگاه نتونستم داخل بشم و از همین بیرون عکس گرفتم)
همان طور که مشاهده می کنید نه گنید دارد و نه مناره و تزئینات بیرونی ندارد و ساده بنا شده. فرم ها هم حس موج به آدم می دهد و به نور گیری سقف هم کمک کرده اند:


دیوار ها تک رنک و ساده اما به رنگ خاک برای ایجاد حسی آشنا با کالبد آدمی و تزئینات در حد صفر:



درب روردی ها هم بدون تزئین و طاق های معیار:


عزیزان، من به دنبال رد یا تایید این بنا نیستم و فقط میگم این نمونه ای از مسجدی که خواسته یا نا خواسته به معیار نزدیک شده. به شخصه حس خوبی دارم نسبتش و معماریش رو هم متعلق به خودمون میدونم (همون بحث "آیا می تواند؟" و گفت و گوی فرهنگی) شاید خواسته به من بگه که من ساده هم می تونم...