وایسید ببینم، مگه ما معمارا هنرمند نیستیم؟ مگه نه این که ساختمان بالاخره یک اثر هنری است؟ کاری با شهرت و محبوبیت ندارم اصلا ولی من میگم چرا ساختمان ها و اثر هایی که معمارا خلق میکنن نباید امضا داشته باشه؟ چطور امضا به یک کار هنری هویت و ارزش بیشتری می بخشه، چرا به یک ساختمان نبخشه؟ چطوره که این همه تابلوی بدون امضای چینی وارد شده و قشنگ هم هست به اندازه اصل، ولی هیچ کدوم هویت یه تابلویی که یه هنرمند واقعی کشیده و پاش امضا داره رو ندارن؟ اگر معمار های واقعی پای اثرشان امضا بزنند به نظر شما باعث نمیشه که یه تلنگری به معمارهای (بهتره نگیم معمار) ساختمان ساز بزنه و باعث بشه که بفهمند یک طراحی، کار یک نقشه کش و سنگ فروش نیست؟ به نظر من اون موقع فرق بین ساختمان های معماری دار با این ساختمان هایی که معمارشون یه مهندس عمرانه برای مردم بهتر معلوم میشه و دیگه ساختمونا الکی بالانمیرن. وقتی میبینم که پای اون تابلو که در زمان ساخت آپارتمان میزنن نام معمار وجود نداره (چون اکثرن هم معمار ندارن) واقعا دلم میسوزه. اصلا کاری ندارم که خودم هم معمار میشم و اینا رو دارم بخاطر خودم هم میگم؛ این به نظرم جزوی از بدبختی هنری جامعه است (منظورم نداشتن امضا نبودا منظورم ساختن الکی ساختمان هاست)
حالا این امضا چطوری میتونه کمک بکنه؟ این جوری: خیلی خیلی ساده فرض کنید من یه خونه مسخره ساختم، اگر امضا نزنم که ممکنه هویت نده به کار و مردم استقبال نکنن (این زمانیه که امضا زدن یک رسم بشه تو معماری) اگر رو کار مسخرم امضا بزنم همه میفهمن که مال منه و آبروم میره و سعی میکنم دیگه خونه مسخره نسازم و قدرت طراحیم رو ببرم بالا. الان یکی خونه مسخره میسازه هر جایی هم که میره همونو میسازه انگار نه انگار
حالا امضا یکی از راه حل های منه که ممکنه باعث بشه بعضی ها یا کنار بکشن یا تلنگری به خودشون بزنن . یک اثر هنری هم امضا می خواد و هم این که معمار تمام حسش رو براش گذاشته باشه. ساختمانی که واقعا معماری داشته باشه به صورت حسی درک میشه...
