من همیشه به این فکر میکردم که چرا یه معمار باید برای نقشه کشیدن اینقدر وقت تلف بکنه و وقتی هم که یه معمار بزرگ میشه و وضعش خوب چندین اسیستنت رو دور خودش جمع میکنه و از اونا کار میکشه. یعنی واقعا راه حل مناسب با وقت گذاری معقولی وجود نداره که یک معمار مستقل عمل بکنه و خیلی هم وقت صرف مدلینگ، رندر، ور رفتن با تنظیمات بیخودی، line و trim و امثال اون نکنه؟ حالا این همه حرف واسه این زدم که بگم تجربه استفاده یک هفته ایم از رویت به من فهموند که نرم افزار خط کشی و نقشه کشی با نرم افزار معماری فرق میکنه، با این که استفاده از رویت هم وقت گیر هست ولی این نرم افزاری که به نظرم مناسب یک معماره که در صورتی خبره بودن و تجربه کسب کردن میتونه خیلی از نیاز هاش رو رفع بکنه. البته قصدم از گفتن این حرفا این نیست که بگم چون همه کارا رو خودش میکنه خوبه، نه، استفاده از این نرم افزار در زمان تهیه نقشه ها باعث میشه شما وارد مرحله ساخت یک ساختمان در محیط مجازی بشید به طوری که هر خط و هر نقطه ای معنی و مفهوم و عینیت داره. مثلا یک دیوار با تمام جزئیات و سازش وارد میشه و خیلی از چیزای دیگه. خوبی این نرم افزار تهیه نقشه ها به صورت چندتایی هستو یعنی شما همزمان با طراحی پلان، نما ها، برش ها و حتی حجم خود را دارین چون هر چیزی که رسم میکنید حقیقی خواهد بود و در نقشه ها ظاهر میشه. حالا در کنار همه اینها شما در مراتب بالاتر وارد سازه و جزیات ساختمان نظیر لوله کشی و سیم کشی و .... میشید و وقتی که با این نرم افزار کار میکنید حس ساخته شدن یک ساختمان رو در محیط مجازی خواهید داشت.
در آخر نمیشه گفت که رویت همه کار میکنه، نه، مثلا شما برای فرم های خاص و مودلینگ به نرم افزاری مثل راینو یا مکس نیاز خواهید داشت. اما نهایتا تمام اطلاعات معماری و اجرایی باید در برنامه هایی نظیر رویت با آرشیکد جمع بشن.
